Het is een mooi geschreven verhaal dat me bij zal blijven. Het personage van Kya Clark wordt door de lokale bevolking het “Marsh Girl” genoemd. Ze woont alleen in de moerassen voor de kust van North Carolina in een stad genaamd Barkley Cove. Ze wordt daar eerst achtergelaten door haar moeder, die jarenlang huiselijk geweld had doorstaan, en vervolgens door haar vader, wiens voorliefde voor alcohol zijn gewelddadige kant naar voren bracht. Kya leeft buiten het netwerk in een hut die op zijn best gammel is. Ze is ongeschoold en verstopt zich voor de spijbelende officier, die volhoudt dat ze op school hoort. Waar ze het beste in is, is overleven. Ze verkoopt mosselen om wat geld te verdienen, zodat ze eten en benzine voor haar boot kan kopen. Ze ruilt en leeft eenvoudig zonder comfort. Ze is wild, vrij en erg alleen.

De setting in North Carolina is levendig geschilderd. Ik zag de boot door het kroos snijden en ik voelde de vochtigheid in de lucht. Kya verkent graag de natuur en maakt kunst van haar vondsten, brengt de patronen van de meeuwen in kaart en kijkt toe hoe de getijden over het zand rollen. De sfeer gaat heen en weer tussen kalm en wild. Door de jaren heen voelen twee heel verschillende jongens zich tot haar aangetrokken. Elk zal een deel van haar hart stelen en haar dan om heel verschillende redenen verlaten. Wanneer een van deze jonge mannen, Chase Andrews, een jongen uit een welgestelde familie, dood wordt aangetroffen, wordt Kya de hoofdverdachte. Maar ze heeft een alibi. Ze kon onmogelijk die avond in de stad zijn geweest, aangezien ze op een bus was gestapt om haar uitgever in Asheville te ontmoeten, wat uren verderop was. Haar prachtige natuurwerk is gepubliceerd en ze spraken af ​​over toekomstige titels. Het boek rolt en wikkelt het verhaal van Kya af tot het einde, waar zoveel stukjes samenkomen. Ik raad het ten sterkste aan. En boekgroepen, let op: er valt heel wat in te bespreken, ook het mooie schrijven.