John Grisham bewijst eens te meer dat hij niet alleen een bestseller en bekroonde schrijver is, maar ook helderziend. Onlangs hoorde de natie van een groeiend schandaal in Mississippi. Bekende publieke figuren en politici zouden op ongepaste wijze staatsmiddelen hebben gebruikt voor privédoeleinden. Er wordt aangenomen dat ze geld bestemd voor de armen hebben omgeleid om een ​​volleybalfaciliteit te bouwen op de campus van de Universiteit van Zuid-Mississippi. Een van de deelnemers aan deze plannen zou de NFL-legende en inwoner van Mississippi, Brent Favre, zijn geweest. John Grisham komt binnen met zijn 48ste boek, DE JONGENS VAN BILOXI. Het speelt zich toevallig af in Mississippi en richt zich op de criminele activiteiten van velen in die staat. Timing kan van alles zijn.

De roman gaat over twee levenslange vrienden wier levens elkaar bij talloze gelegenheden kruisen. De een is de zoon van een lokale officier van justitie, de ander is diep verweven in de criminele onderwereld. Uiteindelijk zullen ze het tegen elkaar opnemen als de werelden van wet en wetteloosheid met elkaar in botsing komen. Het is typisch Grisham terwijl hij een verhaal weeft met talloze plotwendingen en lezers kennis laat maken met zijn geliefde Zuiden en zijn favoriete onderwerp voor zijn romans: de wet.

Veel romanschrijvers vertrouwen op terugkerende personages, bekende locaties of overbodige plots. Grisham niet. Zijn boeken tarten categorisering. Hoewel de meeste juridische thema’s hebben, heeft hij ook sportverhalen, politieke avonturen en mysteries geschreven. Bij één gelegenheid schreef hij het ware misdaadverslag van een man uit Oklahoma die ten onrechte was veroordeeld voor moord. Nadat ik elk boek van hem heb gelezen, kan ik getuigen van het feit dat elke titel, ongeacht de setting en karakters, leuk en vermakelijk is. DE JONGENS VAN BILOXI, hoewel uniek op zijn eigen manier, is een boeiende leeservaring die pagina’s omslaat. Het best gekarakteriseerd als een saga-roman, het beslaat tientallen jaren, beginnend voor de Tweede Wereldoorlog en eindigend in Mississippi in het midden van de jaren tachtig. Hoewel fictie, zijn er hier veel herkenbare gebeurtenissen uit het echte leven, en Grisham erkent aan het einde van de roman dat een aantal Mississippianen met herinneringen en verhalen aan dit werk hebben bijgedragen.

Terwijl Mississippi zeker bekend staat als een conservatieve, religieuze, bijbelstaat, staat het Biloxi-gebied al lang bekend om zijn alcohol, gokken en andere smerige activiteiten. Ze zijn gebouwd op een fundament van crimineel gedrag, en in het Zuiden leidde het tot de georganiseerde misdaad die bekend staat als de Dixie-maffia. In deze omgeving vertelt Grisham het verhaal van twee families – de Rudy’s en de Malco’s – die beiden hun wortels als immigranten traceerden en de uiteenlopende wegen die hun leven volgde, totdat ze voor een laatste confrontatie kwamen te staan ​​in een rechtszaal in Mississippi. Er zijn corrupte politici en politieagenten, kruistocht voerende advocaten en rechters. Er zijn gevechten tegen verzekeringsmaatschappijen die vinden dat premies beter gebruikt kunnen worden voor winst dan voor het helpen van de verzekerde. En er zijn enkele van de traditionele plotwendingen die Grisham graag gebruikt. Zijn rechtszaalscènes zijn altijd levendig en trouw aan de wet. Af en toe wordt er misschien een beetje gereisd buiten de geaccepteerde wettelijke grenzen, maar het dient alleen om het verhaal vooruit te helpen. Wanneer je de laatste pagina van een roman van John Grisham bereikt, begin je je meteen af ​​te vragen wanneer zijn volgende boek uitkomt en waar het je heen zal brengen. DE JONGENS VAN BILOXI vormen daarop geen uitzondering.